Regentschap van prins Karel: data!!
Naoorlogse regering H. Pierlot:
27 september 1944 – 7 februari 1945
Minister van Justitie: Maurice Verbaet (Katholiek)
13 november 1944 in Brussel:
Paul Herten en Joseph Hoogeveen
5 december 1944 in Luik (Liers):
Louis Capouillez
8 december 1944 in Gent:
Louis Verhulst
10 februari 1945 in Antwerpen:
Antoon Peeters
13 februari 1945 in Namen:
Célestin Hastir
20 februari 1945 in Antwerpen:
Alfons Claessens, Eduard Schoolaert en Karel Schellekens
21 februari 1945 in Antwerpen:
Paul de Saar en Jan Bergmans
De verwerping van de genadeverzoeken (op 1 en 11 februari 1945) gebeurden nog onder de verantwoordelijkheid van minister Verbaet.
23 februari 1945 in Antwerpen:
Stefaan Laureys
De verwerping van het genadeverzoek (op 11 februari 1945) gebeurde nog onder de verantwoordelijkheid van minister Verbaet.
24 februari 1945:
Franz Cordier in Charleroi
De verwerping van het genadeverzoek (op 11 februari 1945) gebeurde nog onder de verantwoordelijkheid van minister Verbaet.
27 februari 1945 in Charleroi(?):
Georges de Coene
De verwerping van het genadeverzoek (op 8 februari 1945) gebeurde nog onder de verantwoordelijkheid van minister Verbaet (die sinds de vorige dag ontslagnemend was).
Volgends de overlijdensregisters van de stad Doornik zou datum en/of plaats van executie niet juist zijn. Op die dag overleed in Doornik géén Georges de Coene!
Regering A. van Acker I: 12 februari 1945 – 2 augustus 1945
Minister van Justitie: Charles du Bus de Warnaffe (Katholiek)
15 maart 1945 in Antwerpen:
Petrus Janssens en Albert van Dongen
16 maart 1945 in Antwerpen:
Louis Peereboom en Maurice Maebe
16 maart 1945 in Charleroi:
Alphonse Devries en Fernand Daumerie
22 maart 1945 in Brussel:
Jules Lhost
‘Van den dag der bedrijding tot nu werden 14 doodstraffen, uitgesproken door de krijgsraden en bekrachtigd door het krijgshof, ten uitvoer gebracht. Tot nog toe is geen enkele wegens samenspannen met den vijand ter dood veroordeelde het voorwerp geweest van een genademaatregel.’[1]
‘Uit een mededeeling van den Auditor-Generaal blijkt dat, sedert de bevrijding tot 13 April 1945, 21 terechtstellingen plaats hadden ten gevolge van de door de militaire rechtsmachten uitgesproken vonnissen.’[2]
Bovenstaande perscitaten kunnen natuurlijk niet tegelijk waar zijn! Tellen! Maar hoe (of waarom) kan zo’n bericht dan geplaatst worden?
4 mei 1945 in Antwerpen:
Karel Lagast en Remi van Rossem
7 mei 1945 in Gent:
vader Walter Lampaert en zoon Walter Lampaert
11 mei 1945 in Brugge:
Remi Neirynck
15 mei 1945 in Brugge:
Séraphin Boucquez
18 mei 1945 in Charleroi:
Aristide Sturbois
19 mei 1945 in Antwerpen:
Jozef de Coster en Frans Horemans
19 mei 1945 in Brugge:
André Lestienne
23 mei 1945 in Kortrijk:
Urbain Lodewijck en Gustaaf Tuyttens
25 mei 1945 in Charleroi:
Henri Waermoes
25 mei 1945 in Namen:
René Bouchat
25 mei 1945 in Leuven:
Fernand Coopmans
30 mei 1945 in Brugge:
Irma Swertvaeger
2 juni 1945 in Bergen:
Oscar Maroquin
8 juni 1945 in Charleroi:
Zénobe Meys
8 juni 1945 in Doornik:
Omer Everard
9 juni 1945 in Mechelen:
Victor Blommaert
11 juni 1945 in Hasselt:
Honoré Melsen en Herman Heylbroeck:
16 juni 1945 in Mechelen:
René Lauwereys
21 juni 1945 in Leuven:
Maria Huygens
23 juni 1945 in Tongeren:
Albéric Lanoote
23 juni 1945 in Doornik:
Louis Verlinden
26 juni 1945 in Doornik:
Lucien Jaminon
11 juli 1945 in Antwerpen:
Paul Mertens en Maurice van Oostende
14 juli 1945 in Antwerpen:
August Claes
19 juli 1945 in Hasselt:
Leopold Moons
26 juli 1945 in Tongeren:
Theo Boelen
28 juli 1945 in Aarlen:
Edmond de Loose
31 juli 1945 in Antwerpen:
Alfons Aelterman
Regering A. van Acker II: 2 augustus 1945 – 9 januari 1946
Minister van Justitie: Marcel Grégoire (UDB)
7 augustus 1945 in Namen:
Maurice Sotiau
14 augustus 1945 in Liers:
Félix Bodson
17 augustus 1945 in Mechelen:
Georges Goedhuys
30 augustus 1945 in Sint-Gillis:
Victor Meulenyzer
1 september 1945 in Leuven:
Richard Delanoyer
4 september 1945 in Liers:
Albert Rocour
5 september 1945 in Namen:
Arsène Arteman
6 september 1945 in Antwerpen:
Jozef van Sweevelt
7 september 1945 in Charleroi
Nestor Guillaume
25 september 1945 in Sint-Gillis:
Karel de Feyter
25 september 1945 in Gent:
Leo Vindevogel
26 september 1945 in Charleroi:
Louis Georges
20 oktober 1945 in Mechelen:
Alfons Verbert
20 november 1945 in Doornik:
Gaston Caudron
21 december 1945 in Leuven:
Arthur Leuntjes
22 december 1945 in Sint-Gillis:
Jan Schmidt
23 januari 1946 in Doornik:
Henri Platteau
8 februari 1946 in Liers:
Théophile Dargent en Maurice Jadoul
9 februari 1946 in Tongeren:
Toussaint Zwakhoven
9 februari 1946 in Brugge:
Lucrèce Vanbillemont
21 februari 1946 in Elsene:
José Streel
‘Sedert de bevrijding tot 1 Maart 1946, hebben de krijgsraden 2.222 ter dood veroordeelingen uitgesproken bij verstek en 1.064 op tegenspraak. Acht en zeventig veroordeelden werden terechtgesteld. Geen enkele van deze straffen werd omgezet. (Belga.)’[3]
23 maart 1946 in Kortrijk:
Gabriël Maes
Het genadeverzoek werd verworpen (op 12 maart 1946) onder de verantwoordelijkheid van minister Grégoire.
28 maart 1946 in Hasselt:
Louis Tuinstra en Theo Brouns:
Het genadeverzoek van Tuinstra werd verworpen (op 11 maart 1945) onder de verantwoordelijkheid van minister Grégoire.
Het genadeverzoek van Theo Brouns werd verworpen op 13 maart 1945, wellicht onder de ministeriële verantwoordelijkheid van Grégoir.? Het is toch onvoorstelbaar dat Rolin zijn kersvers bewind zou begonnen zijn met het nemen van de verantwoordelijkheid over het leven van een mens? Of onderschat ik hierbij de rol van de kabinetchef? Heeft Rolin die misschien gewoon overgenomen van Grégoire en op zijn visie vertrouwd?
6 april 1946 in Verviers:
Louis Wernaerts en Albert Buchet
Het genadeverzoek werd in beide gevallen verworpen (op 12 maart 1945) onder de verantwoordelijkheid van minister Grégoire.
Regering P.-H. Spaak I: 13 maart 1946 – 19 maart 1946
Minister van Justitie: H. Rolin (Socialist)
Geen terechtstellingen onder zijn verantwoordelijkheid.
Regering A. van Acker III: 31 maart 1946 – 10 juli 1946
Minister van Justitie: Adolf van Glabbeke (Liberaal)
12 april 1946 in Elsene:
August Borms
Het genadeverzoek werd verworpen op de dag dat minister Van Glabbeke aantrad! Op zijn verantwoordelijkheid? Is dat o.a. de reden waarom Arthur de Bruyne telkens met zulke walging sprak over de sinistere ‘Adolf’ van Glabbeke?
13 april 1946 in Hasselt:
Lode Sleurs
13 april 1946 in Antwerpen:
Georges Verbregt
13 april 1946 in Brugge:
Henri Barbary
3 mei 1946 in Mechelen:
Jan de Prins
4 mei 1946 in Verviers:
Emile Biérin
18 mei 1946 in Gent:
Jean-Baptiste de Blauwer
1 juni 1946 in Namen:
Gustave Defaux en Benjamin Vannimmen
12 juni 1946 in Brugge:
Oswald Vancompernolle
14 juni 1946 in Charleroi:
Albert Ghyoot
15 juni 1946 in Leuven:
Robert Baes:
15 juni 1946 in Charleroi:
Marcel Delestrée en Léopold Deruyver
15 juni 1946 in Gent:
Robert de Blomme en René Declercq
15 juni 1946 in Antwerpen:
Jozef de Bruyn
21 juni 1946 in Mechelen:
Albert de Boeck
28 juni 1946 in Liers:
Pierre Monseur
29 juni 1946 in Aarlen:
Lucien Eichhorn
6 juli 1946 in Brugge:
Achiel Blancke, André Coutteau, Cyriel Decae, Maurice Lageirsse en Gustaaf Rolly
9 juli 1946 in Doornik:
Jean Deleest
11 juli 1946 in Aarlen:
Richard Vieutemps
Hier geklasseerd omdat het genadeverzoek verworpen werd (op 7 juni 1946) onder de verantwoordelijkheid van de vorige minister van Justitie
Regering Camille Huysmans: 3 augustus 1946 – 12 maart 1947
Minister van Justitie: A. Lilar (Liberaal)
29 augustus 1946 in Doornik:
Alphonse Mostiens
30 augustus 1946 in Liers:
Omer Detaille
25 oktober 1946 in Tienen:
Marcel Engelen, Marcel Ponsaerts en Léon Cornu:
Vier dagen voordien, op 21 oktober 1946 had de Volksgazet (p. 4) een tussentijdse balans opgemaakt: 2.841 doodstraffen bij verstek en 1.516 op tegenspraak waren reeds geveld. De krijgshoven hadden er 503 uitgesproken of bevestigd, waarvan er op 1 september 1946 111 voltrokken waren.
26 oktober 1946 in Leuven:
Lambert Janssens, Fernand Faingnaert en Frederik Dirickx
19 november 1946 in Liers: Jean Pirmolin en Raoul Lemaire
28 februari 1947 in Bergen:
Gabriel Cheron, Marcel Destrain, Auguste Scauflaire, Ernest Eglem, Gérard Durieux en Léopold Delalieux
Regering P.-H. Spaak II: 20 maart 1947 – 27 juni 1949
Minister van Justitie: Paul Struye (CVP) van 20 maart 1947 tot 27 november 1948
12 april 1947 in Antwerpen:
Fernand Wyss:
12 april 1947 in Namen:
Jan Pellemans
12 april 1947 in Mechelen:
Marcel de Saffel, Adolf Lampaert, Felix Brusselaers, Eugène Raes, Petrus van Praet, Karel Carleer, Walter Obler, Sally Lewin, Guillaume Hermans en Georges Vermeulen
24 mei 1947 in Namen:
Désiré Istasse, Joseph Schoonbroodt, Prosper Mouton, Raymond Stampe, André Motte, Théodore van Cotthem, Christian Coppin, Marcel Putzeys, Cyrille Rombaut, Joseph Kestelijn en Louis François
24 september 1947 in Elsene:
Hubert Bayart
27 september 1947 in Brugge:
Lionel Verburgh
27 september 1947 in Charleroi:
Marius Hanot
30 september 1947 in Doornik:
René Lombart
2 oktober 1947 in Gent :
Ulysse Joyeux
10 november 1947 in Charleroi:
Maurice Hautekeete, Fernand Dargent, Léon Bertrand, Victor Matthys, Joseph Collard, Henri Merlot, Charles Desclin, Jules van Meensel, Victor Bracke, Honoré Navez, Jean Fontaine, Fernand Marchal, Eugène Heuschen, Frederik de Maeyer, Jacques Dupont, Jules Colyns, Charles Nisolle, Franciscus Wijnen, Georges Bodson, Aimé Jadoul, Aimé Gosset-Empain, Aimé Dubois, Jules Roossens, Georges Deheny (dit De Heug), Georges Wéry, Ernest Struyf en Charles Jacques
27 november 1947 in Aarlen:
Jean Majeres
Regering P.-H. Spaak II: 20 maart 1947 – 27 juni 1949
Minister van Justitie: H. Moreau de Melen (CVP)
van 27 november 1948 tot 27 juni 1949
9 december 1947 in Gent:
Maurice de Brauwer
9 december 1947 in Kortrijk:
Triphon de Waele
9 december 1947 in Stembert:
Charles Schnoeck:
19 december 1947 in Leuven:
Pierre Boffé
4 februari 1948 in Aarlen:
Albert Lambert
9 maart 1948 in Verviers:
Léonard de Mangelaere
24 maart 1948 in Ieper:
Joris Pylyser
13 april 1948 in Elsene:
Jules Renuart
14 april 1948 in Namen:
Cyrille Bande
16 april 1948 in Liers:
Joseph Peeters
Op 20/4/1948 schreef het dagblad Le Peuple op p. 1 met veel ophef dat de ‘chef de l’Etat’ was teruggekeerd op Melsbroek (van een Congoreis, geloof ik). Hij werd door een koppel ministers w.o. Spaak en De Groote ontvangen. Wie heeft dan de voorbije weken de genadeverzoeken geweigerd??
4 mei 1948 in Liers:
Artus van Denkerckhoven
4 mei 1948 in Mechelen:
Hendrik Vandersmissen
4 mei 1948 in Ieper:
Louis Maes
5 mei 1948 in Gent:
Emiel van Keymolen
5 mei 1948 in Antwerpen:
Albert van Diest
5 mei 1948 in Namen:
Jacques Muller
25 mei 1948 in Liers:
Jean Lempereur
28 mei 1948 in Antwerpen:
René van Muylem
29 mei 1948 in Brugge:
André Vanbeveren
29 mei 1948 in Gent: Jules Verbesselt, Jozef Keyl, Marcel Opdebeeck, Alfons Verbeke, Karel Delbeke, Karel Lorrez en Firmin van Laere
1 juni 1948 in Elsene:
Félicien Mathy
2 juni 1948 in Liers:
Marcel Devivier
3 juni 1948 in Aarlen of Namen:
Désiré Lespagnard
4 juni 1948 in Tongeren:
Louis Huygen
10 juni 1948 in Toernich:
Marcel Guillaume
10 juni 1948 in Hasselt:
Charles van Droogenbroeck en Hubertus Ubachs:
14 juni 1948 in Charleroi:
Rodolphe Cantillon, Edgard Duquesne, Jules Quinif, Henri Plichart, Auguste Bacq, Robert Depret en Albert Dauchot
21 juni 1948 in Doornik:
Pierre Pauly
26 juni 1948 in Nijvel:
Jean Laurent en Pascal Minet
9 september 1948 in Bergen:
Edouard Schumacker
17 september 1948 in Elsene:
Prosper de Zitter:
18 september 1948 in Charleroi:
Jean Avart
21 september 1948 in Liers:
Louis Vincinaux
21 september 1948 in Namen:
Joseph Gilson
13 november 1948 in Liers:
Jean Hustinx
5 mei 1949: België ondertekent als medestichtend lid het Vedrag van Londen waarbij de Raad van Europa wordt opgericht. Lidmaatschap kan enkel voor landen die (geheel of gedeeltelijk) in Europa liggen en de doodstraf niet toepassen.
3 juni 1949 in Heverlee:
Joseph Nessu
3 juni 1949 in Luik:
Arthur Bertrand, Gilbert Joiris en Georges Heirman
4 juni 1949 in Elsene:
Florentine Giralt, Jean Nootens
4 juni 1949 in Nijvel:
Georges Delcourt, Marcel Donners, Fernand Denis, Louis Jacobs en Alfred Falque
Op 15 juni 1949 werd door een besluit van de prins-regent het leger terug op vredesvoet gebracht. Dit had diverse gevolgen daar heel wat besluiten uit het verleden hiernaar verwezen als limiet voor hun effect in de tijd.[4]
Regering Gaston Eyskens I: 11 augustus 1949 – 6 juni 1950
Minister van Justitie: Albert Lilar (Liberaal)
Geen terechtstellingen onder deze regering.
Regering Jean Duvieusart: 8 juni 1950 – 11 augustus 1950
Minister van Justitie: H. Carton de Wiart (CVP)
9 augustus 1950 in Antwerpen:
Philipp Schmitt
Regeringsperiode van koninklijke prins Boudewijn:
10 augustus 1950 – 17 juli 1951
Regering J. Pholien: 16 augustus 1950 – 9 januari 1952
Minister van Justitie: Ludovic Moyersoen (CVP)
- VG, 26.III.1945, p. 3. En een gelijkluidend bericht in DNG van dezelfde dag (p. 1): ‘Veertien terdoodveroordeelingen, welke door de Krijgsraden werden uitgesproken en door het Krijgshof werden bekrachtigd, werden sedert de bevrijding tot op heden uitgevoerd. Geen enkele terdoodveroordeelde verkreeg tot nog toe genade.’ ↑
- DNG, 23.IV.1945, p. 1. ↑
- VG, 15.III.1946, p. 8. ↑
- LLB, 5.VI.1949, p. 2. ↑